24 stycznia ukazała się – pod naszym patronatem medialnym – płyta “Herbert 3.0”. AbraDab, Mela Koteluk, Król, Limboski, Czesław Mozil, Skubas, Justyna Święs (The Dumplings), Wojciech Waglewski i Krzysztof Zalewski. To oni wystąpili 22 grudnia 2018 r. na koncercie z okazji 20. rocznicy śmierci Zbigniewa Herberta. Poznajcie naszą recenzję tego wydarzenia.
fot. okładka albumu
Recenzja płyty „Herbert 3.0” – różni wykonawcy (Agencja Muzyczna Polskiego Radia, 2020)
22 grudnia 2018 r. radiowa „Trójka” zorganizowała koncert w studiu im. Agnieszki Osieckiej z okazji 20. rocznicy śmierci Zbigniewa Herberta.
Program 3 Polskiego Radia, Fundacja Świętego Mikołaja i Narodowe Centrum Kultury przygotowały program tego specjalnego koncertu, do którego zaproszono znakomitych wykonawców polskiej sceny muzycznej, obracających się w różnych gatunkach muzycznych.
Poproszono ich o napisanie muzyki i zinterpretowanie wybranego przez siebie wiersza poety. Wszyscy zaproszeni zareagowali z ogromnym entuzjazmem i nie tyle „odrobili” zadanie, co wręcz zaskoczyli słuchaczy świeżym, nietuzinkowym podejściem do twórczości Herberta.
Zaproszenie do wzięcia udziału w koncercie „Herbert 3.0” przyjęli: AbraDab, Mela Koteluk, Król, Limboski, Czesław Mozil, Skubas, Justyna Święs (The Dumplings), Wojciech Waglewski i Krzysztof Zalewski. Przyjacielem wydarzenia był Paweł „Pablopavo” Sołtys, a artystycznym opiekunem przedsięwzięcia Miłosz Wośko – kompozytor i producent, który czuwał nad spójnością aranżacyjną projektu. Z kolei akompaniament zapewnili: pięcioosobowy zespół muzyczny, kameralna orkiestra smyczkowa złożona z muzyków Orkiestry Kameralnej Miasta Tychy Aukso (12 osób) oraz czteroosobowa sekcja dęta.
– Komponowanie do poezji wymaga nieszablonowego podejścia do formy muzycznej – ponieważ wiersze Zbigniewa Herberta często mają formę wiersza białego. Stąd towarzysząca nam myśl, by – zachowując jednocześnie komunikatywność powstających utworów – odwołać się do środków charakterystycznych dla muzyki poważnej, teatralnej, czy filmowej, gdzie pojęcie formy jest znacznie bardziej pojemne niż w piosence – wyjaśnia Miłosz Wośko. – Wybór artystów też nie jest przypadkowy. Zaprosiliśmy solistów, którzy jednocześnie są aktywnymi twórcami, kompozytorami piosenek (czasem też innych form muzycznych) i większości mają na swoim koncie własne działania literackie. Taki dobór wykonawców gwarantuje szacunek dla słowa, a jednocześnie świeże muzycznie i wykonawczo podejście do poezji Zbigniewa Herberta – dodaje opiekun muzyczny wydarzenia.
Krążek otwiera bardzo klimatyczna interpretacja „Ballada o tym, że nie giniemy” Skubasa. Od pierwszych dźwięków pojawia się świadomość z jak wielkim przedsięwzięciem mamy do czynienia. Skubas zaprezentował się jak zwykle w swoim pięknym, melancholijnym stylu. Rozpoczęcie wydarzenia z przytupem!
Mela Koleluk przenosi nas na chwilę do zupełnie innej galaktyki. Do galatyki, w której utwór „Napis” okraszony jest wspaniałą melodią i aranżacją.
Następny przystanek na tym wydawnictwie należy do Limboskiego i „Prośby”, artysty trzymającego wysoki poziom i śpiewającego jeden z moich ukochanych tekstów Zbigniewa Herberta.
Płyta jest bardzo spójna i gdyby nie zmiana wokalistów oraz oklaski publiczności miałbym problem ze wskazaniem początku i końca danej kompozycji. Kolejnym puzzlem w tej układance jest ekscentryczny Czesław Mozil. Jego interpretacja „Pana Cogito o cnocie” jest bardzo „mozilowa”, wydawało mi się jakby Czesław urodził się z tym utworem i znał go w każdym, możliwym calu.
Następna pozycja należy do Abradaba, który jest fantastycznym kontrastem do pozostałych artystów uczestniczących w koncercie. Występ jak najbardziej na plus. Marcin „abradAb” Marten zrobił bardzo dobry wstęp dla występującego po nim Króla. To on – moim zdaniem – w tym nieoficjalnym konkursie na „najlepszy występ” wygrał bezapelacyjnie. Muzyka, którą stworzył Błażej idealnie pasuje do tekstu „Głosu wewnętrznego”. Można spokojnie powiedzieć, że w ostatnich dwóch latach artysta naprawdę króluje!
„Dwie krople” Justyny Święs przez wielu uważane są za najlepsze wykonanie tego występu. Miałem niemały ból głowy po pierwszym przesłuchaniu, czyje wykonanie zawładnęło mną najbardziej. Każde, ponowne odtworzenie zbliżało mnie w stronę Króla, jednak nie można zupełnie nic zarzucić Justynie. Piękne i dające do myślenia wystąpienie.
O Wojciechu Waglewskim można pisać godzinami, a i tak zawsze będzie to za mało. Jeden z najwspanialszych polskich muzyków ostatnich czterdziestu lat. „Kobiety z naszej ulicy” idealnie pasują do twórczości, do tekstów, które Pan Wojtek prezentował na przestrzeni tych wszystkich lat. Jakbym słuchał płyty Voo Voo. Prawdziwa klasa. Najprawdziwsza. Trudno jest występować po takim gigancie sceny muzycznej, jakim bez wątpienia jest Waglewski senior. „Zalef” chyba nie myślał o tym zbyt intensywnie i przyłączył się do wysokiego poziomu prezentacji wcześniejszych wykonawców.
Idealnym zwieńczeniem płyty jest bluesowy „Mój ojciec” Pablopavo i Ludzków. Całość koncertu oraz wydanie go na płycie robi ogromnie pozytywne wrażenie. Jest ono bardzo spójne, bez stawiania na zbyteczny eklektyzm. Każdy z artystów zaprezentował się z genialnie. W najlepszym studiu koncertowym na świecie im. Agnieszki Osieckiej magiczna aura bardzo dobrze wpłynęła na naszych artystów. Album można polecić nie tylko rozkochanym w poezji Zbigniewa Herberta, ale wszystkim ceniącym sobie przekaz, istotę twórczości poszczególnych wykonawców, ale także tym, którzy poszukują w muzyce prawdziwych wartości.
Mateusz Wawrzyszkiewicz
Tracklista:
1. Ballada o tym, że nie giniemy (muz. Radosław Skubaja) wyk. Skubas
2. Napis (muz. Mela Koteluk, Tomasz Kazimierz Krawczyk) wyk. Mela Koteluk
3. Prośba (muz. Michał Augustyniak) wyk. Limboski
4. Pan Cogito o cnocie (muz. Czesław Mozil) wyk. Czesław Mozil
5. Ze szczytu schodów (muz. Miłosz Wośko) wyk. Marcin „abradAb” Marten
6. Głos wewnętrzny (muz. Błażej Król) wyk. Król
7. Dwie krople (muz. Justyna Święs, Miłosz Wośko) wyk. Justyna Święs
8. Kobiety z naszej ulicy (muz. Wojciech Waglewski) wyk. Wojciech Waglewski
9. Słoń (muz. Barbara Wrońska) wyk. Krzysztof Zalewski
Orkiestra Kameralna Miasta Tychy „Aukso” ( sekcja smyczkowa) pod dyrekcją Miłosza Wośko
Miłosz Wośko – intrumenty klawiszowe, kierownictwo muzyczne, aranżacje
Błażej Chochorowski – gitara basowa
Tomasz Krawczyk – gitara akustyczna
Marcin Ułanowski – perkusja
Łukasz Korybalski – trąbka
Łukasz Poprawski – saksofon
Piotr Wróbel – tuba, puzon
Hubert Zemler – perkusja orkiestrowa
Bartłomiej Pałyga – instrumenty etniczne
Anna Pašić – harfa
Utwory 1-9 to zapis koncertu z 22.12.2018 r ze studia im. Agnieszki Osieckiej zorganizowanego z okazji 20. rocznicy śmierci Zbigniewa Herberta.
scenariusz i reżyseria koncertu: Piotr Metz
