„Wahania” to już kolejna odsłona twórczości zespołu Pozory. Grupa co miesiąc prezentuje nowy kawałek. Po jakimś czasie ułożą się one w cały album.
fot. Zuza Sosnowska
Mija pół roku odkąd zespół Pozory zaczął publikować swój debiutancki album utwór po utworze. Grupa dociera do punktu zwrotnego płyty – utworu tytułowego. „Wahania”, bo taki tytuł nosi najnowszy utwór, od samego początku zatapiają słuchacza w onirycznej atmosferze.
Długie pogłosy i dodatkowe oktawy sprawiają, że gitara brzmi niczym organy. W połączeniu z przestrzennymi dźwiękami basu brzmienie przywodzi na myśl eksperymenty jakie można usłyszeć choćby u Porcupine Tree. Szeroką atmosferę dodatkowo podkreśla odbijająca się elektroniczna perkusja.
W połowie utworu następuje gwałtowne przerwanie spokojnego walczyka i Wahania przechodzą w agresywną, surową sekcję przypominającą szarlatanerię muzyczną w wykonaniu Cool Kids of Death.
“Czasami lubię Cię, czasami nie… (…)” – tekst utworu od początku podkreśla ambiwalentne emocje jakimi podmiot liryczny darzy swoją macierzystą miejscowość. Niejednoznaczny charakter Wahań podkreśla dodatkowo wspomniana zmiana tempa w połowie utworu.
“Wieczorami gdy miasto śpi, a my panoszymy się jak bezpańskie psy (…)” – panowie z Pozorów nawiązują (choć nie bezpośrednio) do klasyków, jak choćby do płyty „Welcome to the Jungle”. Jednak akcja, w której uczestniczy podmiot liryczny nie dzieje się w Los Angeles, a w polskim mieście – bliżej odbiorcy. Motyw miejskiej dżungli jest ukryty w wędrówce stada psów przez noc, tam gdzie serce polskich miast.
Premierę kolejnego utworu z płyty zespół Pozory zaplanował na 30 lipca. Pozostała część płyty „Wahania” będzie publikowana w każdy ostatni piątek miesiąca aż do września 2021 roku.
*****
Pozory – trio z Warszawy powstałe w 2019 roku. Zespół tworzy gitarową muzykę alternatywną z elementami elektroniki. M. Ochijewicz, M. Dawidczyk, J. Wojnar. Grają tak jak czują. Piszą to co myślą. Nie ściemniają. Teksty grupy to pozory nostalgii za drażami korsarzami i optymizmu, że miasto nie musi być toksyczne. Pozory poprzez muzykę chcą celebrować niedoskonałości i chaotyczny indywidualizm. Brzmieniowo inspirują ich m.in. Jack White i Arctic Monkeys.
fot. materiały prasowe
