“Rules for Being Human” to debiut kompozytorski jednego z czołowych kontrabasistów i basistów młodego pokolenia – Damiana Kostki. Zachęcamy do zapoznania się z naszą recenzją tego wydarzenia.
Recenzja płyty “Rules for Being Human” – Damian Kostka (2023)
Damian Kostka jak dotąd dał się poznać środowisku muzycznemu przede wszystkim jako znakomity instrumentalista, wirtuoz kontrabasu i gitary basowej. Udział w wielu muzycznych projektach, jak Skalpel, Weezdob Collective, oraz współprace z tak znamienitymi nazwiskami jak Włodek Pawlik, Leszek Możdżer, Stanley Jordan, Chico Freeman, Mike Stern, Vinx De Jon Parrette, Jean Luc Ponty, Sarah McKenzie, Michael Rabinowitz, ugruntowały jego pozycję wśród elity polskiego jazzu młodego pokolenia.
Jednak z początkiem bieżącego roku, dzięki najnowszej płycie „Rules for Being Human”, możemy również zapoznać się z jego kompozytorskim obliczem.
Na płycie usłyszeć możemy saksofon tenorowy i flet w wydaniu Kuby Marciniaka, na trąbce i flugelhornie zagrał Cyprian Baszyński, za partie fortepianowe odpowiedzialny jest Jacek Szwaj, perkusjonalia należą do Mateusza Brzostowskiego, a na kontrabasie i gitarze basowej usłyszymy lidera grupy i autora utworów.
„Zauważyłem wiele razy, że ludzie, jak każdy, popełniają błędy. Ale nie każdy nauczył się dostrzegać wartość w błędach przez siebie popełnianych. One są szczególnie istotne, gdy dążymy do realizacji celu, do zrobienia czegoś nowego.” – tak o inspiracji do powstania albumu wypowiedział się Kostka w rozmowie z radiową Dwójką.
Na album składa się osiem kompozycji. Każda z nich odzwierciedla jeden z etapów czerpania nauki na podstawie błędów. Nagrania mocno pobudzają wyobraźnię słuchacza, sprawia to wrażenie wręcz obrazowości, ilustracji muzycznej. Z kompozycji łatwo daje się wyczytać uczucia, którymi inspirowane były utwory. Wyłaniają się z nich spokój, pobudzenie, nadzieja, ciekawość, niepokój, zaduma, a nawet gniew. Dzięki podszewce emocjonalnej kompozycje Kostki są łatwe w odbiorze i interpretacji, co dodaje albumowi uniwersalizmu i otwiera ścieżkę ku szerszemu gronu słuchaczy. Warto też zwrócić uwagę na klimat, który jest niezwykle wciągający.
„Od początku miałem w głowie zamysł, żeby uzyskać efekt programowości tej muzyki – można powiedzieć: filmowości – żeby ona wzbudzała emocje w słuchaczu, skojarzenia.” W myśl tej idei Damian Kostka stworzył zbiór kompozycji, który swoją przystępnością zachęca do refleksji nad podejmowaniem prób i wystawianiem siebie samego na dyskomfort wprowadzania zmian. Zręcznie napisane kompozycje tworzą spójną całość i zdecydowanie bardziej zapadną w pamięć jako pełne dzieło aniżeli jako pojedyncze ciekawostki jazzowe.
Daria Trojanowska
*****
Lista utworów:
1. First step
2. Bumpy road
3. The day off
4. Towards the unknown
5. Rules for being human
6. That inner bitch
7. Taking souls
fot. materiały prasowe
