empati zaprasza nas do przeniesienia się w muzyczną przestrzeń, którą nazwał „piosenki księżycowe”. Mini album składający się z dwóch piosenek jest już dostępny, a poniżej można znaleźć jego recenzję.
Recenzja albumu EP „piosenki księżycowe” – empati (2024)
empati to wrażliwiec, romantyk, człowiek z duszą prawdziwego artysty. Jego propozycje muzyczne są kameralne, dosyć niszowe, choć otwarte na kooperację ze słuchaczem. Potwierdza to jego nowy minialbum „piosenki księżycowe”, który został osnuty namiętnym, a przy okazji głębokim klimatem. Twórca używa prostych środków wyrazu artystycznego, oddając nam namiastkę swojego intymnego świata. I to wystarczyło, by pozwolić się ponieść jego niebanalnej muzyce.
Na album złożyły się dwie piosenki, połączone przyjemnym, poetyckim wydźwiękiem. Interesującego charakteru dodaje im udział Martyny Korzembskiej, która tworzy swego rodzaju wokalny dialog z empati. Ich współbrzmienie odbywa się na poziomie emocjonalnym, dodając w ten sposób duchowej intensywności tym propozycjom. Ma to duże znaczenie, bo w końcu od strony muzycznej dostaliśmy jedynie gitarę elektroakustyczną, która w swej intymności wydaje się wystarczająca do przekazania czegoś ważnego.
Owszem, poszerzenie instrumentarium mogłoby przynieść bardziej atrakcyjny koloryt całości, jednak biorąc pod uwagę teksty, nie mamy wątpliwości, że taka powściągliwość muzyczna ma tu swoje znaczenie. A słowa pochodzą od dwóch poetów, czyli Tomasza Jastruna i Marcina „Kamyka” Kurcbucha. Stąd warstwa liryczna i interpretacja stają się najważniejszymi elementami tych umiejętnie zaprezentowanych utworów. A to znaczy, że miłosne koleje losu zostały przedstawione w sposób subtelny, a przy okazji na tyle przekonujący, by móc zatopić się w ich treści („sparzyli sobie usta pocałunkiem / potargali skrzydła / i śmiertelnie zmęczeni / zasnęli na poboczu mlecznej drogi”).
Pomimo subtelnego tonu, bardziej ascetyczna od strony muzycznej wydaje się piosenka „księżyc z tobą„. Tutaj melodia od razu wsiąka w naszą podświadomość, a pomaga w tym łagodnie płynący – momentami zbyt „aktorski” – głos empati. To on posiada ostateczną siłę przyciągania uwagi.
Historia to krótka, bo zamknięta w dwóch aktach, a więc może nam się wydawać, że dostaliśmy niewiele. Jednak współistnienie ze sobą kilku elementów na poziomie uczuciowym sprawia, że ten album staje się mocno angażujący. Łatwo zatopić się w jego przesłanie, które przecież kryje się za starannie zobrazowaną formą liryczną.
„piosenki księżycowe” mają swój niekomercyjny powab, który mocniej oddziałuje, gdy pozwolimy sobie na odrobinę relaksu i wyciszenia.
Łukasz Dębowski
*****
empati zaprasza nas do przeniesienia się w muzyczną przestrzeń, którą nazwał „piosenki księżycowe”. Mini album składający się z dwóch piosenek jest już dostępny.
„piosenki księżycowe” to owoc wyjątkowych historii na osi mojego życia, które swój początek miały ponad dwadzieścia lat temu. Jest to również inna strona wrażliwości empati. Ich wspólny mianownik to księżyc, romantyczna relacja dwojga ludzi i ulotność chwili. Kompozycje powstały do wierszy dwóch poetów Tomasza Jastruna i Marcina „Kamyka” Kurcbucha. Męski głos empati i żeński Martyny z klimatyczną gitarą akustyczną stworzyły „księżycowy” klimat poezji muzyki i muzyki poezji. „nie było nikogo oprócz nich…”.
Album „piosenki księżycowe” dostępny jest na portalach streamingowych m.in Spotify, Tidal, AppleMusic oraz do kupienia w formacie mp3 w sklepie internetowym empik.com.
*****
empati – piosenkarz, piosenkopisarz, gitarzysta, kompozytor, aranżer, artysta tworzący muzykę łączącą różne style muzyczne z oryginalnym tekstem.
Tomasz Jastrun – poeta, prozaik, eseista, felietonista, krytyk literacki, autor książek dla dzieci, długoletni współpracownik paryskiej „Kultury”, a także dziennikarz.
Marcin „Kamyk” Kurcbuch – poeta, pisarz, artysta, filolog polski.
*****
Słuchaj w serwisach cyfrowych: https://linktr.ee/empatimusic
