„Cisza nocna” to symboliczne pożegnanie się zespołu Mgły z albumem „Samotna podróż do Arkadii”.
Według Freuda sen jest spełnieniem irracjonalnych namiętności stłumionych podczas naszego życia na jawie. Dla nas, to z pewnością wrota do podświadomości, przez które tak chętnie przechodzimy każdej nocy. W świecie snu, nie istnieją przecież prawa logiki, które rządzą naszym myśleniem na jawie.
fot. materiały prasowe
Oto więc cisza nocna – przestrzeń, która rozumie nas jak nikt inny. Kto, tak jak ona, wyostrza nam zmysły? Kto, tak jak ona, pozwala widzieć i słyszeć więcej? W końcu, kto inny pozwala zaistnieć chwilom, które nigdy się nie zdarzą? Lgnąc do jej światła, jak motyle nocne, zapraszamy do obejrzenia teledysku do „Ciszy nocnej”. Niech ta oniryczna animacja autorstwa Tomka Głodka, przeniesie Was w inny wymiar – z pozoru odległy, a jednak bliski – zawsze nasz i na wyciągnięcie ręki.
*****
Muzyka Mgieł oscyluje na granicy stylów, między dream popem, indie rockiem, a szeroko pojętym rockiem alternatywnym. Można znaleźć w niej garść nieodłącznie kojarzącej się z zespołem melancholii, nieco psychodelicznego klimatu i dużo przestrzeni.
„Samotna podróż do Arkadii” to 13 piosenek o wielowarstwowych aranżacjach, w których organiczne, żywe brzmienia dyskretnie podszyte są elektroniką. Partie instrumentalne – przestrzenne gitary, analogowe syntezatory czy „połamane” groove’y bębnów – pokazując zespół od jego rockowej strony, kontrastują z intymnym, hipnotyzującym głosem wokalistki i rozbudowanymi harmoniami wokalnymi. Nie brakuje eksperymentów brzmieniowych, jak choćby z elektronicznymi teksturami, samplami, ale i wstawkami operowymi czy wykorzystaniem instrumentarium orkiestrowego.
