Kwiat Jabłoni – „Niemożliwe”

Album „Niemożliwe” to debiutancki krążek popowo-folkowego duetu Kwiat Jabłoni. Rodzeństwo Kasia i Jacek Sienkiewiczowie jako duet po raz pierwszy zaprezentowali się słuchaczom w marcu 2018, kiedy to wypuścili piosenkę „Dziś późno pójdę spać”. Poznajcie naszą recenzję tego krążka.

Recenzja płyty „Niemożliwe” – Kwiat Jabłoni (Wydawnictwo Agora, 2019)

Popularność duetu Kwiat Jabłoni jest zaskakująca. A wszystko zaczęło się od piosenki „Dziś późno pójdę spać”, która do dziś ma ponad 6 milionów odsłon! Można uznać to za fenomen. Niewielu debiutantów ma tyle szczęścia. Tym bardziej, że ich muzyka nie jest oczywista.

Chociaż ten krążek jest fonograficznym debiutem, to pierwszym poważnym doświadczeniem było muzykowanie z zespołem Hollow Quartet, którego rodzeństwo Sienkiewiczów było częścią (pojawiła się nawet płyta). Jednak dopiero teraz, jako odrębny byt muzyczny tworzą muzykę wychodzącą jedynie od nich samych.

Forma piosenek jest dosyć oszczędna, na pierwszy plan wysuwa się brzmienie mandoliny i fortepianu. Gdzieniegdzie przebija się delikatny motyw elektroniczny. Całość została ubrana w bardzo naturalne, wręcz organiczne dźwięki. Niby nic szczególnego, a jednak działa. Duża w tym zasługa chwytliwych melodii i wyraźnie zaprezentowanych tekstów, które opisują czasem gorzką rzeczywistość.

Całość faktycznie bywa urzekająca, ale czy faktycznie aż taka ciekawa? Słuchając każdej piosenki osobno, nietrudno odnaleźć w nich coś przyjemnego i prowokującego do refleksji. Chwilami bywa jednak dosyć jednostajnie i już nie tak porywająco.

W ich twórczości słychać melodykę takich zespołów jak Wolna Grupa Bukowina („Za siódmą chmurą”). Bardziej skąpe kompozycje ocierają się o dosyć przestarzałe elementy poezji śpiewanej („Dzień dobry”). Na szczęście ich młodzieńcza energia potrafi tchnąć odrobinę dzisiejszego ducha. Biorąc pod uwagę naleciałości muzyki folkowej, to także nie dostajemy niczego oryginalnego. Jeśli ktoś zna chociażby zespół Chłopcy Kontra Basia, ten wie, że ich błyskotliwa twórczość stanowczo przebija dokonania duetu Kwiat Jabłoni. A przecież mamy wielu jeszcze wielu interesujących wykonawców, którzy nie boją się w sposób bardziej rzeczowy czerpać z folkloru (Kapela Hanki Wójciak, Odpoczno).

Niemniej jest tu kilka piosenek zasługujących na szczególne wyróżnienie. Należy do nich nieco bardziej rozbudowany muzycznie utwór „Nie ma czasu”. Piękne partie fortepianu Kasi Sienkiewicz unoszą ten kawałek ponad występującą miejscami jednostajność. Bardzo udanym momentem jest osławiony – „Dziś późno pójdę spać”. Taki indie-folkowy, żywy, bardzo nośny i dzięki temu wkręcający się w podświadomość. Zaskakuje syntetyczny podkład we „Wzięli zamknęli mi klub”. Ten utwór zdecydowanie wyróżnia się na tle całości i przełamuje zbyt bezpiecznie ułożoną muzykę. Bardziej wytrawny wydaje się za to instrumentalny „Wodymidaj intro”.

Bardzo cieszy fakt, że takim projektom jak Kwiat Jabłoni udaje się przebić i dotrzeć do większego grona słuchaczy. Zdecydowanie na to zasługują, pomimo niewielkim zastrzeżeniom pod względem repertuaru. Wiele przed nimi i na pewno rozkwitnie ich talent do tworzenia ważnych piosenek. Bo droga, którą obrali jest jak najbardziej właściwa.

Łukasz Dębowski