29 listopada 2024 ukaże się specjalny winylowy album Ireny Santor.
Polskie Radio z dumą prezentuje osobisty wybór jedenastu piosenek Ireny Santor: największej z wielkich dam polskiej piosenki, kochanej przez kilka pokoleń słuchaczy, podziwianej za kunszt, styl i gust.
Niezwykłe wydawnictwo zrodziło się z wzajemnej miłości i szacunku: wielbicieli wobec Ireny Santor, i jej samej – wobec swoich słuchaczy.
fot. okładka albumu
Irena Santor: „Ten pięknie wydany wybór piosenek to prezent Polskiego Radia na moje urodziny. Niespodziewany i wzruszający. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do jego powstania. To także mój podarunek dla tych wszystkich, którzy lubili i, mam nadzieję, ciągle lubią słyszeć mój głos: w radiu, w telewizji, z płyt.
To także przypomnienie – i wielkie dla nich podziękowanie – wszystkich wspaniałych artystów, którzy stworzyli te piękne piosenki: kompozytorów, aranżerów, członków zespołów i orkiestr, autorów tekstów. Miałam zaszczyt i przyjemność spotkać na mojej drodze tych najbardziej utalentowanych!”.
Premiera płyty zbiega się z jubileuszem Ireny Santor i jest okazją, by jeszcze raz zachwycić się jej największymi przebojami. To kompozycje ponadczasowej urody w mistrzowski sposób zinterpretowane przez artystkę, która od początku kariery wzbudzała zachwyt perfekcyjnymi wykonaniami, a poza światłami estrady ujmowała urokiem i życzliwością.
Warto pamiętać, że najstarsze z zamieszczonych na albumie piosenek – „Tych lat nie odda nikt” (1968) i Powrócisz tu” (1967) – powstały w epoce, gdy technika nagraniowa nie wybaczała błędów i nie pozwalała na manipulacje po zakończeniu sesji. W studiu liczył się czas i przygotowanie. Sposób, w jaki pracowała Irena Santor, przeszedł do legendy: żadnych poprawek, żadnych dubli, żadnego marnowania energii swojej i współpracowników.
W latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych, a nawet osiemdziesiątych inny był też system dystrybuowania muzyki – duża część piosenek nagrywanych w studiach Polskiego Radia powstawała wyłącznie z myślą o emisjach radiowych. Nawet jeśli stawały się przebojami, które śpiewała cała Polska, nie trafiały na płyty gramofonowe (lub – później – kasety magnetofonowe). Niniejszy zbiór nadrabia tę zaległość.
Irena Santor: „Piosenki, które znalazły się na stronie A, to moje ulotne przygody radiowe. Mistrz konsolety Tadeusz Mieczkowski, który odnowił nagrania z archiwalnych taśm Polskiego Radia, sprawił, że zarówno te najstarsze, z połowy lat 60., i te nieco młodsze, z lat 80., brzmią niemal tak, jakby powstały w tym samym czasie. Strona B longplaya to już czasy współczesne i mój wybór ulubionych piosenek z dwóch płyt kompaktowych wydanych przez Polskie Radio. Są mi szczególnie bliskie ze względu na ich autorów: moich wspaniałych i niezwykle utalentowanych przyjaciół, którzy jak nikt inny rozumieli, co mi w duszy gra i pozwolili mi to wyśpiewać.”
Lista piosenek:
Strona A (radiowe nagrania archiwalne, 1967-85)
- Tych lat nie odda nikt (muz. Władysław Szpilman; sł. Kazimierz Winkler)
- Każda miłość jest pierwsza (muz. Marek Sart; sł. Jerzy Jurandot)
- Już nie ma dzikich plaż (muz. Ryszard Szeremeta; sł. Krzysztof Logan Tomaszewski)
- Powrócisz tu (muz. Piotr Figiel; sł. Janusz Kondratowicz)
- Walc Embarras – duet ze Zbigniewem Wodeckim (muz. Jerzy Wasowski; sł. Jeremi Przybora)
Strona B (z płyt „Kręci mnie ten świat” i „Punkt widzenia”, 2010/2014)
- Profesorowie (muz. Włodzimierz Korcz; sł. Wojciech Młynarski)
- O, Poezjo damskich torebek (muz. Włodzimierz Korcz; sł. Wojciech Młynarski)
- Siedzisz obok, pytasz grzecznie (muz. Jerzy Derfel; sł. Ireneusz Iredyński)
- Poduszka (muz. Czesław Majewski; sł. Jan Wołek)
- Turnus pod Platonem (muz. Janusz Sent; sł. Michał Rusinek)
- Szanowny Panie Balzak (Jerzy Derfel; Wojciech Młynarski)
