„Beyond the Horizon” to wyjątkowy album projektu Temporal Duo, ukazujący pełnię możliwości instrumentów dętych. Poniżej prezentujemy naszą recenzję tego wydarzenia.
fot. okładka albumu
Recenzja płyty „Beyond the Horizon” – Temporal Duo (DUX, 2025)
„Beyond the Horizon” to album zaskakująco porywający w swej wieloznacznej wymowie. I choć zespół Temporal Duo porusza się w ograniczonej przestrzeni, otrzymaliśmy projekt niezwykle wyczulony na detale, podkreślający piękno frazy muzycznej, zobligowany w sposób niewymuszony do wzajemnego uzupełniania się poprzez czujność i artystyczne wysmakowanie. A wszystko to dzieje się w kooperacji instrumentów dętych (obój, rożek angielski, flet, klarnet, fagot, waltornia) z fortepianem, który spaja wszystkie utwory w jedną całość. Powstał z tego znakomity projekt, który porusza różnorodnością podejścia do samej kompozycji.
Na albumie znalazły się propozycje kompozytorów napisane na przestrzeni niemal 90 lat – od dzieł Brittena i Poulenca (pierwsza połowa XX wieku) po nowsze, pojawiające się tu po raz pierwszy, kompozycje Michała Bienia i Petera-Jana Wagemansa. Przekrój nie jest nadspodziewany, jeżeli weźmiemy pod uwagę podejście muzyków do samej formy ich prezentowania. Stąd umiejętność wyjścia poza klasyczny schematyzm sprawia, że mamy do czynienia z wydarzeniem ponadprzeciętnie ciekawym.
Każdy z twórców, obok pełnego zawodowstwa, wniósł do tych utworów pierwiastek własnej emocjonalności, ale też pewnej kreacji, która nie pozwala patrzeć na ten album jednowymiarowo. Obok romantycznych, delikatnych miniatur znalazły się krótkie motywy muzyczne, nacechowane wielogatunkowymi aspektami (porywające „Temporal Variations for Oboe & Piano: Oration. Lento quasirecitativo”). Łamanie harmonii niekiedy przynosi frapujący efekt końcowy, a przecież znajdziemy tu także propozycje, gdzie wyraźniej zaznaczona jest „zabawa” formą („Temporal Variations for Oboe & Piano: Exercises. Allegro molto e con fuoco”).
To wszystko – w pierwszej części albumu – dzieje się w muzycznych monologach Moniki Kucharczyk (obój) i Łukasza Dębskiego (fortepian). Duet nie boi się również oswajać ciszy, tworząc bardziej klimatyczne pejzaże, potrafiące wciągać w swój poruszający świat („Chorale. Molto rubato”), choć tak naprawdę malowniczy charakter rozpościera się w jednym z najciekawszych momentów, który hipnotyzuje zawartą w nim treścią („Romanza for Oboe & Piano”).
Tak szeroka wymowa ma za zadanie pokazać potencjał instrumentów dętych, przyjmujących w wielu odsłonach inny wydźwięk, a może nawet znaczenie. Ta bardziej rozbudowana perspektywa ujawnia się w szerzej zaznaczonych dziełach nagranych w większym składzie (m.in. „Romantic Sonata for Flute, English Horn & Piano: I. Moderato – Vivo”).
Po wysłuchaniu albumu „Beyond the Horizon” będziemy mieć pewność, że instrumenty dęte nie zawężają odbioru ani wyznaczania kierunku – nie tylko w muzyce klasycznej – tworząc przestrzeń do nieskrępowanych interpretacji wybranych utworów. Ta wielobarwność została dosyć spektakularnie ukazana przez zespół Temporal Duo, mający wiele pomysłów, które udało się na tej płycie zaprezentować.
Styl, klasa i szyk to jedno, a drugie – kreatywne spojrzenie na to, co mylnie może się wydawać narzuca jakieś ograniczenia. Tutaj ich nie znajdziecie. Potwierdzeniem tego jest międzynarodowe docenienie materiału – duet zdobył nagrodę Diamond Prize (absolutni zwycięzcy) w kategorii Best CD na Best Classical Musicians Awards Season 3 – 2025.
Łukasz Dębowski
