fot. materiały prasowe
Adrian Dwornicki, występujący pod pseudonimem artystycznym AdriatiQ, nigdy nie krył swojej fascynacji latami 80., co wyraźnie słychać w jego autorskiej muzyce. Tym razem jednak wokalista sięgnął po klasykę, którą zna chyba każdy. Chodzi o przebojowy utwór „You’re My Heart, You’re My Soul” z repertuaru zespołu Modern Talking – ponadczasowy hit, który na lata zdefiniował brzmienie i styl tej formacji.
Trzeba przyznać – to odważne posunięcie, by mierzyć się z tak rozpoznawalnym szlagierem, który wciąż budzi skojarzenia ze szkolnymi dyskotekami i wakacyjnymi wyjazdami do nadmorskich kurortów. Artysta podszedł jednak do tematu w typowy dla siebie sposób, zaszczepiając w tym kawałku świeżość i współczesny charakter, nie zapominając przy tym o jego pierwotnej sile. Na pierwszy plan wciąż wysuwa się niezapomniana melodia, jednak otoczona nieco innymi motywami aranżacyjnymi.
Poza charakterystycznym rytmem i wyraźniejszym brzmieniem syntezatorów, pojawia się świetnie podprowadzony motyw gitary elektrycznej, który zdecydowanie wzbogaca muzyczną wymowę tej propozycji. Utwór nadal brzmi dynamicznie, ale nie jest banalną kopią oryginału. Słychać, że twórcze ujęcie nie zostało zakłócone powielaniem znanych rozwiązań — twórca zaproponował własną perspektywę zobrazowania tego wielkiego hitu.
Warto zwrócić uwagę także na warstwę wokalną, bo AdriatiQ posiada spore możliwości w tym zakresie, a wykonanie tego – wcale niełatwego – utworu wymagało od niego dużego zaangażowania. Szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę obecność falsetów, będących przecież nieodłącznym elementem tej piosenki. Jego głos wręcz współistnieje na równi z muzyką, która w tej interpretacji nie straciła pierwotnego blasku.
Tym wykonaniem artysta nawiązuje do 40-lecia zespołu Modern Talking, którego dokonania wciąż pozostają żywe w pamięci wielu słuchaczy. Choć nie każdy zaliczał tę grupę do swoich faworytów, nowa interpretacja wypada przekonująco i stanowi ciekawy punkt wyjścia do ponownego spotkania z ich twórczością. Warto sprawdzić, bo AdriatiQ zrobił to stylowo, ze współczesnym nerwem i bez posiłkowania się tanimi zabiegami produkcyjnymi, które mógłby rodzić pewne wątpliwości.
[rec. Łukasz Dębowski]
*****
