Zaduszki Jazzowe w hołdzie Janowi Ptaszynowi Wróblewskiemu

Podczas koncertu wystąpią: Grzech Piotrowski (saksofon), Wojciech Niedziela (piano), Wojtek Pulcyn (kontrabas), Piotr Rodowicz (kontrabas), Marcin Jahr (perkusja) oraz inni goście…

Jan Ptaszyn Wróblewski, właściwie Jan Wróblewski (ur. 27 marca 1936 w Kaliszu, zm. 7 maja 2024 w Warszawie), był jednym z najwybitniejszych polskich muzyków jazzowych. Saksofonista, kompozytor, aranżer i dyrygent, a także dziennikarz i krytyk muzyczny, przez dekady miał ogromny wpływ na rozwój i popularyzację jazzu w Polsce.

Grał na saksofonie tenorowym i barytonowym, a jego kariera rozpoczęła się w połowie lat 50., kiedy dołączył do Sekstetu Krzysztofa Komedy. Występ z tym zespołem na festiwalach jazzowych w Sopocie był jego profesjonalnym debiutem. Kluczowym momentem w jego karierze było przesłuchanie przeprowadzone przez amerykańskiego promotora jazzu George’a Weina, które zaowocowało angażem do orkiestry International Newport Band. W 1958 roku Ptaszyn wystąpił na słynnym festiwalu jazzowym w Newport jako pierwszy polski jazzman i jedyny przedstawiciel krajów zza „żelaznej kurtyny”.

Po tym wydarzeniu Wróblewski koncertował na całym świecie, występując w Stanach Zjednoczonych, Europie, Indiach, Afryce i Azji. W 1964 roku jego kwartet zagrał w specjalnym odcinku niemieckiego programu telewizyjnego „Jazz – gehört und gesehen”, prezentującym osiągnięcia najważniejszych artystów polskiej sceny jazzowej.

W latach 1968–1978 kierował Studiem Jazzowym Polskiego Radia, gdzie jego współpraca z Willisem Conoverem zaowocowała powstaniem audycji „Trzy kwadranse jazzu”, którą Ptaszyn prowadził nieprzerwanie od 1970 roku aż do swojej śmierci. Jako popularyzator jazzu w Polsce, Ptaszyn Wróblewski odegrał kluczową rolę w kształtowaniu gustów muzycznych kolejnych pokoleń.

W trakcie swojej kariery założył wiele zespołów i angażował się w liczne projekty muzyczne. Komponował również muzykę filmową (m.in. „Pan Anatol szuka miliona”, „Niech żyje miłość”) oraz piosenki, wykonywane przez takich artystów jak Ewa Bem, Łucja Prus, Maryla Rodowicz i Andrzej Zaucha. Tworzył także koncerty symfoniczne i nagrał kilkanaście autorskich albumów, uczestnicząc w nagraniu kilkudziesięciu innych płyt.

Pochodził z rodziny adwokackiej, a jego edukacja muzyczna rozpoczęła się już w Szkole Podstawowej nr 4 im. Elizy Orzeszkowej w Kaliszu. Uczył się gry na fortepianie, klarnecie i trąbce, grając w tym czasie w kaliskim zespole jazzu tradycyjnego. Studiował na Wydziale Mechanizacji Rolnictwa Politechniki Poznańskiej, a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.